Η παραδοσιακή μαγειρίτσα της γιαγιάς μου ήταν μια απλή κοτόσουπα με λίγο άνηθο και αρκετό φρέσκο λεμόνι. Αυτό τρώγαμε το βράδυ της Ανάστασης, κι εγώ ήμουν πολύ ευχαριστημένη γιατί την άλλη την μαγειρίτσα, την κανονική δηλαδή, δεν την τρώω. Εκτός από τα συκωτάκια που θα μπορούσα με άνεση να φάω ξεχωριστά όμως, τα εντόσθια με απωθούν σε όποιο σημείο του τραπεζιού κι αν βρίσκονται, κι έτσι η παραλλαγή της μαγειρίτσας της γιαγιάς ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μου. Θυμάμαι την βιασύνη της να μας σερβίρει όλους και στη μέση του τραπεζιού είχε ένα πιάτο με όλα όσα δεν είχε βάλει στην μαγειρίτσα της ενώ από δίπλα ένα πιάτο με τα αυγά κομμένα που είχαμε τσουγκρίσει στην Ανάσταση. Δεν έχω τη συνταγή της ώστε να φτιάξω την ίδια σούπα με ακρίβεια, ξέρω τα υλικά που χρησιμοποιούσε και την διαδικασία που ακολουθούσε, τις ποσότητες τις διάλεξα μόνη μου.
Κανένα φαγητό δεν μπορεί να ειναι ακριβώς όπως της γιαγιάς, είναι όμως πάρα πολύ κοντά. Την ίδια σούπα ακριβώς φτιάχνω κι εκείνες τις βροχερές ημέρες του χειμώνα με μπόλικο φρέσκο λεμόνι και τριμμένο μαύρο πιπέρι.
Θα χρειαστούμε:
1 κοτόπουλο στήθος κομμένο σε μικρά κομμάτια
1,5 φλιτζάνι τσαγιού ρύζι γλασέ
3-4 κλωναράκια άνηθο ψιλοκομμένο
4-5 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, μαύρο πιπέρι
για το αυγολέμονο:
1 αυγό
2 φρέσκα λεμόνια
Πως το κάνουμε:
Βράζουμε πρώτα το κοτόπουλο με το ελαιόλαδο, τον άνηθο, το αλάτι και το πιπέρι και όταν σχεδόν είναι έτοιμο, ρίχνουμε το ρύζι.
Παίρνουμε ένα φλιτζάνι από τον ζωμό της σούπας χωρίς ρύζι ή κοτόπουλο και αφήνουμε λίγο να κρυώσει για να μην "κόψει" το αυγολέμονο. Χτυπάμε σε ένα μπολ με αυγογδάρτη το λεμόνι με το αυγό και προσθέτουμε τον ζωμό από την σούπα.
Ρίχνουμε λίγο λίγο μέσα στη σούπα και ανακατεύουμε. Η σούπα δεν πρέπει να είναι καυτή γιατί το αυγολέμονο θα "κόψει". Αφού προσθέσουμε το αυγολέμονο δεν βάζουμε ξανά τη σούπα στο μάτι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου